با خواندن کلمه "ارزش" معنا هایی از قبیل قیمت و هزینه ، ارج و بها و یا اعتبار به ذهن میآید . این روزها ارزش معنایی ژرف تر پیدا کرده است که در برابر آرمان قرار داده میشود . آرمان ؛ اعتباری است بر هویت و معنا و هدف ِ یک چیز .

اما در گفتگوی روزمره ی برخی ، ارزش به بی ارزشی ها ، و بی ارزشی به ارزش اطلاق میشود . اینان توجه نمیکنند که ارزش نهادن بر ارزشی که توسط سنت و آیین ایجاد شده است ؛ خود ، نوعی ارزش است . سنت همان فرهنگ و آداب و رسوم است که در جوامع ، از گذشته تا کنون به وجود آمده و مورد قبول مردمان قرار گرفته است . مگر آنکه سنت و آیین مورد پذیرش آن برخی نباشد ؛ که این بحثی دیگر است که به تفکر اندیشه هرکس مربوط میشود .

 امضا : محمد علی             

پاورقی :

1- طرف میگه چرا مثه بچه مدرسه ای ها هفته اول ترم رفتی دانشگاه ؟ بهش میگم این کار ارزش نهادن بر ارزشی است که برتو قائل اند ! طرف هنگ میکنه ... !

تــا دل مسکین مـــن در کــار تست              آرزوی  جـــان  مــن   دیــــدار   تست

جــان و دل در کــار تــو کــردم فــدا              کــار مــن ایــن بــود دیـگر کــــار تست

بـا تـو نتـوان کـرد دســـت اندر کـمر               هرچه خواهی کن که دولت یار تست

دل  تــرا  دادم و گـر جــان  بــایدت               هــم فــدای لــعــل شــکــربــار تست

شایدم گر جان و دل از دست رفت               ایــمــنــم انــدی کــه در زنــهـار تست

انوری              

نقد صوفی نه همه صافی بی​غش باشد

                                          ای  بسا  خرقه  که  مستوجب آتش باشد

صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی

                                          شامگاهش نگران باش که سرخوش باشد

خوش بود گر محک  تجربه  آید  به  میان

                                          تا سیه روی شود هر که در  او غش باشد

خط ساقی گر از این گونه زند نقش بر آب

                                          ای بسا رخ  که  به  خونابه  منقش  باشد

نــاز  پرورد  تــنعم  نـــبرد  راه  به  دوست

                                         عــاشقی  شیوه  رنـدان  بــلاکـش  باشد

غـم  دنیی  دنی  چند  خوری  باده  بخور

                                         حیف باشد  دل  دانا  که  مشوش  باشد

دلق  و  سجاده  حافظ  ببرد  باده فروش

                                         گر  شرابش ز کف ساقی مه وش  باشد

حافظ شیرازی                 

فعلا تا زمانی که سایت افتتاح بشه :
افکت گذاری بر روی عکس های وبلاگ و سایت

خـدایــــا قـطره‌ام را شـورش دریـا کـرامـت کـن

                                         دل خـون گـشته و مـژگـان خـونـپالا کرامت کن 

نـمی‌گـردانی  از مـن راه اگـر سـیل مـلامـت را

                                         کـف  خـاک  مـرا پـیشـانـی  صـحـرا کرامت کن 

دل  مـینای مـی  را مـی‌کند جـام نـگـون خـالی

                                         دل پر خون چو دادی، چشم خونپالا کرامت کن 

درین وحشت سرا تا کی اسیر آب وگل باشم؟

                                         مـرا  راهـی  بـه  سـوی  عـالـم بــالا کرامت کن 

بـه  گـرداب بــلا انـداختی چـون کـشتی  مـا را

                                          لبی خشک از شکایت چون لب دریا کرامت کن 

حـضـور  گــلشن  جــنت  بـه زاهـد  بــاد ارزانی

                                          مـرا یـک گـل زمـین از سـاحت دلــها کرامت کن 

بـهار  طـبـع صـائب ، فـکر  جـوش تــازه‌ای  دارد

                                           نــسیم گـلستـانـش را دم عــیسی کرامت کن 

      بوی گــل و نسیم صبـــا می‌توان شدن

                                              گر بگذری ز خویشتن، چها می‌توان شدن 

      شـبنم بـــه آفـتاب رسیـد از فــتادگــی

                                              بــنگـر کـه از کـجا بـه کـجا می‌توان شدن 

      چوگان مشو که از تو خورد زخم بر دلی

                                              تا همچو گوی بی سر و پا می‌توان شدن 

      زنـهار تــا گـره نـشوی بـر جـبین خـــاک

                                              درفـرصـتی کـه عـقده‌گشا می‌توان شدن 

      دوری ز دوستان سبکروح مشکل است

                                              ورنه ز هــر چه هست جدا می‌توان شدن 

      صـائب در بـهشت گــرفتم گـشاده شد

                                              از آستــان عــشــق کــجا می‌توان شدن؟ 

صائب تبریزی                  

سلام

ادامه مطلب به جز دو شعر بالا از صائب و اون عکس ،  صرفا یک دلنوشته برای خاطره شدن و به یاد موندن برای من هست و بس !

پاورقی :

1- ابعاد عکس بالا بالاترین ابعاد در بین عکس هایی است که تا بحال گذاشتم ؛ و همچنین از کیفیت خوبی برخورداره ! حجمش هم حدود 10MB هست ؛ به بزرگی خودتون ببخشید .

2- داشتم به دیوان صائب نگاهی می انداختم ؛ کلمه ای از غزل بالا بدجوری خورد وسط ذهنم !

یک دمک، با خودآ، ببین چه کسی            از کـه دوری و بــا کــه هـم نفسی

  نــاز  بــر  بــلبلان  بــستان   کـــن!            تو گلی، گل، نه خاری و نه خسی

  تــا کـی ای عـندلیب عــالم قدس!            مــایل  دام  و  عــاشق  قــفسی؟

  تــو همایی ، همای ، چــند کـــنی            گـاه ، جـغدی و گـاه ، خـرمگسی؟

  ای  صــبا!  در  دیـــار  مـــهجـــوران            گــر  سـر  کـوچـه‌ی  بـلا  بــرسی

  بــا بهائی بــگو کــه بــا سگ نفس            تــا بـه کـی بـهر هـیـچ در مـرسی

شیخ بهایی       

سلام

این جمله محاوره : یه چی مث کنه افتاده به جونم ولم نمیکنه .

و توضیح اینکه : به یه جایی که میرسی ، یه سری اتفاقات که میفته ؛ یکی دو تا ( فقط یکی دوتا ) فکر میاد سراغت و تا یه پاسخ مناسب براش پیدا نکنی راحتت نمیذاره . حالا اسمش هرچی میخواد باشه . به هر دری میزنی تا ی معجونی چیزی پیدا کنی تا آرومت کنه . اما :

" توسنی کردم ندانستم همی / کز کشیدن سخت تر گردد کمند " ³

حالا تو این گیرودار ؛ ی کسایی که خاطرشون خیلی عزیزه ، آتیشت میزنن و تو محکوم به سکوتی !

پاورقی :

1- باز هم کیفیت تصویر بالا عالیه و حجمش هم مناسبه . امیدوارم بپسندید .

2-    زین گذرگاه ، خوش نامی ات در  نقش کوچه ها

       هـر زمــان ، شـوق  دیــدارت در  دل  خـــانـه ها

                                ...                                     امضا : علی

3- رابعه بنت کعب قزداری (رابعه بلخی)