تــا دل مسکین مـــن در کــار تست              آرزوی  جـــان  مــن   دیــــدار   تست

جــان و دل در کــار تــو کــردم فــدا              کــار مــن ایــن بــود دیـگر کــــار تست

بـا تـو نتـوان کـرد دســـت اندر کـمر               هرچه خواهی کن که دولت یار تست

دل  تــرا  دادم و گـر جــان  بــایدت               هــم فــدای لــعــل شــکــربــار تست

شایدم گر جان و دل از دست رفت               ایــمــنــم انــدی کــه در زنــهـار تست

انوری              

نقد صوفی نه همه صافی بی​غش باشد

                                          ای  بسا  خرقه  که  مستوجب آتش باشد

صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی

                                          شامگاهش نگران باش که سرخوش باشد

خوش بود گر محک  تجربه  آید  به  میان

                                          تا سیه روی شود هر که در  او غش باشد

خط ساقی گر از این گونه زند نقش بر آب

                                          ای بسا رخ  که  به  خونابه  منقش  باشد

نــاز  پرورد  تــنعم  نـــبرد  راه  به  دوست

                                         عــاشقی  شیوه  رنـدان  بــلاکـش  باشد

غـم  دنیی  دنی  چند  خوری  باده  بخور

                                         حیف باشد  دل  دانا  که  مشوش  باشد

دلق  و  سجاده  حافظ  ببرد  باده فروش

                                         گر  شرابش ز کف ساقی مه وش  باشد

حافظ شیرازی                 

دادم و بستم بند آن سنگ گران
غـافلم  از  گـذرگاه  فصل  خران

گذشتم و  ندانستم بر خم این پیج
چه  هراج ها کرده اند دوره گردان
                                                  امضا : علی
                                                  جمعه 13 بهمن 91
                                                   ساعت 00:20
پاورقی :

1- من میدانم و این دل بی خواب
    من میمانم و این دل خراب

2- حرفم را با شعر گفتم ؛ آنکه باید ، میفهمد .